Katrientje's logboek

Scholieren die geneeskunde willen gaan studeren, weten dat vaak al jaren! Sommigen proberen cum laude de middelbare school af te ronden, zodat zij weten dat zij sowieso geplaatst worden. Anderen volgen een speciaal programma (U-Talent Academie) zodat plaatsing ook geen probleem is. Maar voor de meerderheid is dit niet weggelegd, zij moeten gewoon meedoen met de decentrale selectie.

De eerste gratis loopbaantrajecten uit de subsidieregeling ‘NL leert door’ (in augustus aangeboden door het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid) zijn afgerond. De mogelijkheid om kosteloos een ontwikkeladvies aan te vragen bij een loopbaancoach is door velen met beide handen aangegrepen. Mooi om mee te maken hoe mensen de regie over hun eigen loopbaan in handen nemen, zeer gemotiveerd zijn en enthousiast aan het traject deelnemen.

Er komen zeer verschillende loopbaanvragen. Hier staan enkele voorbeelden van afgeronde en nog lopende trajecten: 

Niet alleen het Coronavirus dwingt ons nu om op een andere wijze samen te werken, ook in het verleden konden scholieren/ studenten soms niet lijfelijk tijdens het studiekeuzetraject aanwezig zijn.

Ik denk terug aan S.L. die aan het reizen was in Nepal, Indonesië en Maleisië. Ze was gestopt met een opleiding en na wat te hebben gewerkt, op pad gegaan. Maar al snel begon het te knagen: ”wat ga ik nou doen als ik terug ben?”. Ik ben met S. meegereisd, als zij weer een internetcafé vond, vervolgden wij het traject. Ze kwam in de laatste week van april thuis en stond een dag later op de stoep.

Steeds meer ouders belden mij het afgelopen jaar en spraken de zorg uit over hun kind: “Ik ben bang dat hij zijn grenzen niet meer kan aangeven, lijkt te worden overstroomd door alles wat met studeren en het studentenleven te maken heeft en begint black outs te krijgen tijdens tentamens”, of “Mijn dochter komt steeds vaker naar huis, vroeger 1x in de drie weken en nu ieder weekend en vaak al op donderdag, ik zie haar veranderen en struggelen, ze kan zich niet meer concentreren”, of “Mijn dochter kan de prestatiedruk niet aan, ze zit pas in het eerste jaar, hoe moet dat verder? “.

De kranten staan er vol van, de cijfers zijn niet best. Sinds een aantal jaren zijn er verscheidene onderzoeken gedaan (o.a. door TNO, CBS, Windesheim, Metro) en 1 op de 6 werknemers lijkt last te hebben van spanningsklachten. En dan spannen helaas de mensen tussen de 25 en 35 jaar de kroon. Hogeschool Windesheim hield een onderzoek onder haar eigen studenten, die zijn meestal jonger,  daar kwam uit dat 1 op de 4 lijdt aan burn-outklachten.

Maandagochtend 7 uur: appje van N. “Ik zit in de trein, ben om 9.30 uur op Leiden Centraal”. N. komt uit Almelo, zit in 5 vwo, is zo’n jonge knul die alle kanten op kan, breed pakket, op de basisschool een groep overgeslagen, dus nog hartstikke jong. Hij is serieus bezig met het studiekeuzeproces, al naar open dagen geweest en denkt aan medisch gerelateerde studies of piloot worden. Maar met zijn brede interesse vindt hij alles leuk. Na een leuke ochtend, persoonlijk interview gedaan, testen online gemaakt en samen geanalyseerd, stapt N. weer in de trein terug. Hij laat mij achter met een pak huiswerk, want nu ga ik verder aan de slag. ”Die ga ik uitdagen”, denk ik. Een week later hebben we samen met zijn ouders een leuk gesprek waar ik nog meer hoor over N. Ik toon hem mijn lijst met studies om naar te kijken, die was wat breder dan waar hij zelf al aan had gedacht… nu is N. weer aan zet. Leuk traject hoor, N. is enthousiast en gemotiveerd en ik ben blij dat hij in 5 vwo zit, we hebben nu ruim de tijd om een goede studiekeuze te maken.

Afgelopen week kwam een student langs met een negatief bindend studieadvies (bsa). Hij kan niet meer voldoende punten halen. “Kansloos”, waren zijn woorden. Hij zat er wel even doorheen, want wat kan hij nu gaan doen. “Gelukkig” had hij eerder dit jaar al een waarschuwing (‘voorlopig negatief studieadvies’) gekregen en dat biedt perspectief, want klachten over studiebegeleiding en bezwaren tegen bsa kon hij niet aanvoeren.

Ik ken Stijn al jaren, want hij is bij mij geweest voor een profiel- én studiekeuzeonderzoek. Stijn kon met zijn profiel én een heleboel interesses heel veel kanten op. Het werd een hbo-opleiding waar zowel de zorg als de techniek aan bod kwamen. Inmiddels zat Stijn in het 3e jaar en moest hij een minor en afstudeer/stageplek gaan kiezen. Hij zocht mij weer op voor begeleiding. Stijn heeft goed contact met zijn ouders, maar is nog hartstikke jong, zijn ouders stonden ook achter de ondersteuning van iemand buiten het gezin.

Het kostte hem zoveel moeite om studiepunten te halen en eigenlijk wist hij best waardoor het kwam, maar het anders aanpakken, dat lukte ook niet.

Hij had onder andere last van startproblemen, “hoe kom ik aan de slag”. Hij verspilde veel tijd, daar kwam hij (nog net niet te) laat achter. Aan tijd indelen en planningen maken, deed hij niet. Hij studeerde wel, op zijn manier, maakte ook tentamens, maar werd steeds nerveuzer als er een tentamenuitslag binnen kwam, liever geen uitslag dan een slechte uitslag. Intussen kwam dat zijn gemoedsrust niet ten goede en liep hij met een knagend gevoel rond. Niet bevorderlijk voor de voorbereiding op volgende tentamens. Zijn motivatie kreeg een knauw, ondanks dat hij het wel een boeiende studie vond… en nu zat hij ook nog met al die herkansingen in zijn maag.

Eigenlijk wist zij wel wat zij wilde gaan studeren, toch durfde zij de knoop niet door te hakken. Met een brede interesse en een breed pakket kun je ook veel kanten op. Haar ouders zeiden: “Het is haar altijd voor de wind gegaan, is nooit blijven zitten en nu is zij opeens bang om een keuze te maken, ze blijft het maar uitstellen en 15 januari komt al snel dichterbij!”

Ze meldde zich begin december aan voor een studiekeuzetraject.

Als je kind nu in groep 8 zit, dan staat het schooladvies voor de deur. Uiterlijk 1 maart wordt het schooladvies gegeven. Voor veel ouders een onzekere tijd: wat komt er uit het advies en past dat schooladvies dan ook echt bij mijn kind?

In de 2e week van september belde een student, die in juli bij mij langs was geweest, in paniek op. Ze had tóch nog een plaats gekregen bij de studie met decentrale selectie, waar ze in eerste instantie dus niet geplaatst was!

Is het bezoeken van Open Dagen zinvol? Dat is het zeker en je kunt daar het beste ook al vroeg mee beginnen, dus niet wachten tot je eindexamenjaar.